Demokratska stranka
Šezdesetih godina mladi intelektualci organizuju prve opozicione grupe u bivšoj SFRJ, sa sedištem u Beogradu. Posle studentskih demonstracija 1968. godine, oni su osnovali Komitet za zaštitu prava čoveka i okupljali se oko pojedinih omladinskih i stručnih listova, delujući na taj način kao jedina opozicija komunističkom sistemu Josipa Broza Tita.
Demokratska stranka
Šezdesetih godina mladi intelektualci organizuju prve opozicione grupe u bivšoj SFRJ, sa sedištem u Beogradu. Posle studentskih demonstracija 1968. godine, oni su osnovali Komitet za zaštitu prava čoveka i okupljali se oko pojedinih omladinskih i stručnih listova, delujući na taj način kao jedina opozicija komunističkom sistemu Josipa Broza Tita.
Sledeći započete procese promena u istočnoj Evropi, grupa od 13 intelektualaca novembra 1989. u Beogradu odlučuje da obnovi rad Demokratske stranke. Oni su 11. decembra 1989. u Beogradu kao Osnivački odbor održali konferenciju za novinare saopštivši javnosti da Demokratska stranka obnavlja svoj rad i pozvali građane da pristupe prvoj opozicionoj stranci u Srbiji.
Demokratska stranka je danas najjača politička organizacija u Srbiji sa 187.000 članova, 2 pokrajinska odbora, 24 okružna odbora, 23 gradska odbora, 170 opštinskih odbora, Centrom resornih odbora, Centrom za edukaciju, Istraživačko-izdavačkim centrom, organizacijom mladih – Demokratskom omladinom.
Dan Stranke je 3. februar, kada je 1990. obnovljen rad, a slava DS je Đurđevdan.
Demokratska stranka je institucija srpskog društva. Naša stranka jedina na aktuelnoj političkoj sceni ima istoriju dužu od poslednjih dvadeset godina. Od osnivanja 1919. bori se za moderno, razvijeno društvo evropskih vrednosti koje će Srbiju i formalno svrstati u porodicu evropskih naroda.
Demokratska stranka se jedina na izborima posle Drugog svetskog rata suprotstavila Titovom režimu zbog čega su njeni članovi robijali. Kada je 1990. obnovljen rad Stranke, bila je to prva registrovana politička organizacija suprotstavljena Miloševićevom pogubnom režimu. Prvi predsednik obnovljene stranke bio je dr Dragoljub Mićunović. Odlučno se Demokratska stranka zajedno sa demokratski orijentisanim prijateljima borila za pobedu nad Miloševićem i uspostavljanje osnovnih principa demokratije.
U isto vreme razvijane su, uvek potpuno otvoreno za javnost, unutarstranačka demokratija i infrastruktura po uzoru na moderne svetske stranke što je iznedrilo dr Zorana Đinđića za novog predsednika Demokratske stranke. Najbolji srpski političar ubrzao je razvoj stranke, ujedinio sav demokratski potencijal Srbije i ostvario cilj. Milošević je pobeđen i otvoren je put za demokratiju.
Demokratska stranka, kroz vladu koju je vodio dr Zoran Đinđić, došla je u priliku da sa građanima Srbije uspostavlja vrednosti za koje se zalagala. Svoju državotvornost dokazala je stavljanjem svih stranačkih potencijala u službu države. Praktično je radila na stalnom razvoju društva insistirajući na socijalnoj pravdi i ljudskim i manjinskim pravima. Svet je počeo da poštuje Srbiju. Sve je zaustavljeno ubistvom dr Zorana Đinđića. Demokratska stranka izgubila je najbolje što je imala, stegla srce, isplakala se i nastavila da se bori za moderno, razvijeno, pravedno društvo, za evropski put Srbije, za bolji život njenih građana. Pored toga Demokratska stranka je jedina u takozvanom istočnom bloku koja je vodila prvu reformsku vladu, a nije nestala sa političke scene.
Demokratska stranka je jedina stranka u Srbiji koja je promenila odluku svog Predsedništva i za nosioca liste na parlamentarnim izborima 2003. godine koji su bili presudni za budućnost stranke, izabrala Borisa Tadića. Ugled stranke u biračkom telu raste. Nekoliko meseci kasnije Borisa Tadića građani biraju za predsednika Srbije. Time je put ka evropskoj integraciji Srbije osiguran.
